Ψείρες
Οι ψείρες είναι τα παρασιτικά έντομα με το επιστημονικό όνομα Pediculus humunus capitis, που ζουν στις τριχωτές περιοχές του σώματος (τριχωτό της κεφαλής, βλεφαρίδες, φρύδια) και τρέφονται αποκλειστικά με το αίμα του ξενιστή τους (φορέα). Οι ψείρες δεν είναι φορείς ασθενειών
Πώς κολλάμε ψείρες;
Οι ψείρες εντοπίζονται κυρίως σε μικρά παιδιά που πηγαίνουν σχολείο και σε άτομα που σχετίζονται με αυτά (οικογένεια, προσωπικό σχολείου κτλ.). Εκτιμάται ότι στις Η.Π.Α. 6-12 εκατομμύρια άτομα ηλικίας 3-11 χρόνων κολλάνε ψείρες κάθε χρόνο.
Η ψείρα μπορεί μόνο να περπατήσει αργά. Δε μπορεί να πετάξει, ούτε να πηδήσει. Η διασπορά της γίνεται με άμεση επαφή με το κεφάλι ατόμου που φέρει ψείρες και όχι μέσω των ρούχων ή προσωπικών αντικειμένων. Η καθαριότητα του χώρου και η προσωπική υγιεινή δε μειώνουν τις πιθανότητες να κολλήσει κανείς ψείρες.
Κύκλος ζωής της ψείρας
Κόνιδα: Το αυγό της ψείρας που εναποτίθεται από το θηλυκό πληθυσμό στη βάση της τρίχας, κοντά στο κρανίο. Είναι μικρές, στρογγυλές ή με οβάλ σχήμα και χρώμα από κίτρινο έως άσπρο (μερικές φορές παίρνει το χρώμα των μαλλιών του ξενιστή). Είναι πολύ μικρές και εύκολα μπορεί κανείς να τις μπερδέψει με πιτυρίδα. Σε 8-10 ημέρες το αυγό σκάει σε απόσταση μικρότερη του ενός εκατοστού από τη ρίζα της τρίχας.
Νύμφη: Η μη ώριμη ψείρα που βγαίνει από την κόνιδα. Έχει το ίδιο χρώμα με τις ενήλικες ψείρες, ενώ είναι αρκετά μικρότερη. Για να ζήσει η νύμφη πρέπει να τραφεί με αίμα και σε 9-12 ημέρες θα είναι πλέον ενήλικας.
Ενήλικες ψείρες: Η αναπτυγμένη ψείρα, με μέγεθος σουσαμιού και χρώματος από γκρι έως άσπρο. Τρέφεται αποκλειστικά με αίμα και μπορεί να ζήσει μέχρι και 30 ημέρες στο κεφάλι, ενώ αν πέσει από αυτό, ζει μόνο 2 ημέρες. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά και κάθε μέρα δίνουν μέχρι 6 αυγά το καθένα.
Πού εντοπίζονται περισσότερο;
Οι ψείρες προτιμούν περιοχές όπως το τριχωτό μέρος της κεφαλής πίσω από τα αυτιά και κοντά στο λαιμό.
Πώς καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κολλήσει ψείρες;
· Αίσθημα ότι κάτι κινείται στο κεφάλι
· Φαγούρα που προκαλείται αντανακλαστικά από το τσίμπημα της ψείρας
· Ανήσυχος ύπνος (οι ψείρες είναι πιο δραστήριες στο σκοτάδι)
· Πληγές στο τριχωτό της κεφαλής οι οποίες μπορούν να μολυνθούν από μικρόβια που μεταφέρονται με τα χέρια
Διάγνωση
Σε αυτή την περίπτωση, η αυτοψία είναι συνώνυμο της διάγνωσης. Ο εντοπισμός ζωντανής νύμφης ή ψείρας σημαίνει ότι είναι απαραίτητη η θεραπεία. Για τον εντοπισμό τους μην χρησιμοποιείται έντονο φωτισμό (μειώνεται η κινητικότητά τους) και παρατηρήστε με μεγεθυντικό φακό.
Θεραπεία
Θεραπεία ακολουθείται από άτομα που έχουν διαγνωστεί ότι έχουν κολλήσει. Άτομα που ζουν στο ίδιο σπίτι με φορείς δεν πρέπει να κάνουν κάποια θεραπεία, εκτός και αν χρησιμοποιούν κοινό κρεβάτι με το φορέα. ΠΡΟΣΟΧΗ!! Αν περισσότερα του ενός ατόμου πρόκειται να ακολουθήσουν κάποια θεραπεία, πρέπει να την εφαρμόσουν ταυτόχρονα.· Πριν ξεκινήσετε την θεραπεία, απομακρύνετε ρούχα, σεντόνια και πετσέτες που χρησιμοποιήσατε τις δύο τελευταίες ημέρες (ίσως φέρουν ζωντανή ψείρα)
· Μπορείτε να εφαρμόσετε μηχανική απομάκρυνση των ψειρών και των κονίδων αλλά πρόκειται για μια χρονοβόρα διαδικασία με όχι πολύ καλά αποτελέσματα (είναι πιθανόν να μην εντοπιστούν όλες οι ψείρες)
· Τα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην καταπολέμηση της ψείρας είναι:
1) Χημικές ουσίες. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν το μαλαθείο[1], η περμεθρίνη [2](κυκλοφορεί σε κρέμα και σε συνδυασμό με μαλαθείο σε σπρέι) και η d-Phenothrin [3](λοσιόν και σαμπουάν) . Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση των σπρέι διότι είναι πιθανόν να προκληθεί ερεθισμός του αναπνευστικού.
2) Φυτικές ουσίες. Coconut oil, Anise oil, Neem oil, Teatree oil, Lavender oil, Nettle extract, Thyme extract είναι μερικές από τις πιθανόν συχνά χρησιμοποιούμενες φυσικές ουσίες στην καταπολέμηση των ψειρών.
3) Σιλικόνες. Είναι ίσως ο ασφαλέστερος τρόπος να αντιμετωπίσετε τις ψείρες. Οι σιλικόνες δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να καλύπτουν το σώμα της ψείρας ώστε να είναι αδύνατον να αναπνεύσει με αποτέλεσμα να πεθαίνει από ασφυξία. Δεν προκαλούν ερεθισμούς στο δέρμα ούτε στο αναπνευστικό. Η χρήση τους είναι τόσο ασφαλής ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και από μικρά παιδιά ή εγκύους.
· Εφαρμόστε τα σύμφωνα μ τις οδηγίες και μην καθυστερείτε να τα απομακρύνετε (ίσως προκαλέσουν ερεθισμό).
· Βάλτε καθαρά ρούχα.
· Αν μετά από 8-12 ώρες υπάρχουν ζωντανές ψείρες που όμως κινούνται αργά, μην επαναλαμβάνετε την θεραπεία.
· Χρησιμοποιήστε ειδικό χτενάκι για την απομάκρυνση των νεκρών ψειρών και κονίδων και ελέγχετε κάθε εβδομάδα το κεφάλι για τέσσερις εβδομάδες μετά την εφαρμογή.
· Επανάληψη της εφαρμογής συνίσταται 8-10 ημέρες μετά την πρώτη εφαρμογή για να σκοτωθούν τυχόν επιζήσασες ψείρες (στην πραγματικότητα μιλάμε για επιζήσασες κόνιδες που σε διάστημα 8-10 ημερών θα γίνουν ψείρες).
Σημεία προσοχής!!!!!
1) Πλύνετε τα ρούχα που χρησιμοποιήσατε τις τελευταίες δύο ημέρες πριν την θεραπεία σε ζεστό νερό (130 βαθμοί) και στεγνώστε τα σε υψηλή θερμοκρασία. Αν κάποια ρούχα δεν πλένονται εφαρμόστε στεγνό καθάρισμα ή φυλάξτε τα για 2-3 ημέρες ώστε να πεθάνουν οι ψείρες
2) Βράστε τα χτενάκια
3) Σκουπίστε το χώρο σας πολύ καλά (αν και οι πιθανότητες ζωντανής ψείρας μετά από 1-2 ημέρες είναι σχεδόν μηδενική
4) Μην χρησιμοποιείτε εντομοαπωθητικά! Είναι τοξικά και πιθανόν μη αποτελεσματικά.
5) Αποφεύγετε την επαφή με κεφάλια
6) Μην δανείζεστε ρούχα και μην χρησιμοποιείτε χτένες και πετσέτες άλλων ατόμων
7) Συμβουλέψτε τα παιδιά να αποφεύγουν την επαφή με άτομα που φέρουν ψείρες
Προσωπικό σχόλιο
Αν σας έπιασε φαγούρα τη στιγμή που διαβάζατε αυτό το άρθρο, μην ανησυχήσετε. Και εγώ το ίδιο έπαθα!Ένας άλλος εμπειρικός τρόπος για να βγάλει κανείς τις ψείρες είναι ξίδι ή οινόπνευμα ή πετρέλαιο (αυτό που πουλάνε στο μάρκετ το άχρωμο).
Διαδικτυακή έρευνα
Λυχναρόπουλος ΚωνσταντίνοςΠηγές
1) e-Κατάλογος Συνταγογραφούμενων Ιδιοσυσκευασμάτων
2) Phargas - Φαρμακευτικός Σύμβουλος
3) Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο
4) Chemical poisoning -- d-Phenothrin
[1] Tο μαλαθείο είναι φθειροκτόνο και ωοκτόνο. Πρόκειται όμως για δηλητήριο όπως τα οργανοφωσφορικά. H θανατηφόρος δόση στα ζώα είναι 1 g/kg. Στον άνθρωπο έχουν αναφερθεί παροδικές παραλύσεις μυών, κράμπες, ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια, ακόμα και θάνατοι σε ψεκαστές με υπερβολική έκθεση στο φάρμακο.
[2] Η περμεθρίνη είναι μια ουσία, με βάση το νερό, για την κατεργασία του ξύλου, η οποία χρησιμοποιείται συνήθως στα σπίτια.
[3] Το d-Phenothrin είναι ένα εντομοκτόνο που χρησιμοποιείται κυρίως σε νοικοκυριά και σε εφαρμογές δημόσιας υγείας. Η κατάποση και άλλες εκθέσεις στην χημική ουσία μπορεί να προκαλέσουν διάφορα συμπτώματα. Ο τύπος και η σοβαρότητα του συμπτώματος ποικίλλει ανάλογα με την ποσότητα του χημικού και την φύση της έκθεσής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου