Επιχείλιος Έρπης

Επιχείλιος Έρπης

Ο έρπης εμφανίζεται ως μια φουσκάλα με υδατώδες υγρό και εντοπίζεται στα χείλη ή στην περιοχή γύρω από αυτά (στο στόμα, γύρω από τη μύτη, μέσα στα ρουθούνια ή στα μάγουλα). Προκαλείται από ιό και διαρκεί για μερικές ημέρες.

Είναι πολύ συχνή η εμφάνισή του και υπολογίζεται πως ο μισός πληθυσμός θα έχει επιχείλιο έρπητα μέχρι να φτάσει στην ηλικία των 20 χρόνων. Το σύμπλεγμα του ιού του απλού έρπητα (HSV) είναι υπεύθυνο γι’ αυτή τη λοίμωξη. Υπάρχουν δύο τύποι HSV, ο τύπος 1 που κατά κανόνα είναι υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπη και ο τύπος 2 που κατά κανόνα προκαλεί τον έρπη των γεννητικών οργάνων (έχουν σημειωθεί περιστατικά έρπη στο πρόσωπο που προκλήθηκαν από τον ιό τύπου 2).

Πώς μεταδίδεται ο ιός και πότε θα εμφανιστεί επιχείλιος έρπης

Ο ιός μεταδίδεται εύκολα μέσω του φιλιού και μέσω της χρήσης αντικειμένων που έρχονται σε επαφή με τα χείλη. Την πρώτη φορά που κάποιος θα έρθει σε επαφή με τον ιό δεν θα νοσήσει, ίσως όμως να έχει λίγο πυρετό. Το σώμα μας δημιουργεί αντισώματα και αντιμετωπίζει τον ιό ικανοποιητικά. Δεδομένου όμως ότι ο ιός έχει την τάση να αποθηκεύεται στα νευρικά κύτταρα και να «κοιμάται» εκεί για αρκετό καιρό, τα αντισώματα δε μπορούν να τον εντοπίσουν σε αυτά τα σημεία με αποτέλεσμα να υπάρχει σε καταστολή στο σώμα μας για πάντα. Όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, ο ιός θα προκαλέσει επιχείλιο έρπητα.

Τέτοιες συνθήκες είναι:

·         Πυρετός, γρίπη, κρυολογήματα

·         Παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο

·         Άγχος και γενικά κακή ψυχολογική κατάσταση

·         Ορμονικές διαταραχές (ακόμα και στην έμμηνο ρύση)

·         Κακή κατάσταση ανοσοποιητικού συστήματος

·         Κακή διατροφή

·         Διάρροια ταξιδιωτών

·         Τραυματισμός

Συμπτώματα και στάδια ανάπτυξης

Η διάρκεια του επιχείλιου έρπητα κυμαίνεται από 7 έως 12 ημέρες.

1.      Πρόδρομο στάδιο. Διαρκεί 1-2 ημέρες. Η φουσκάλα αρχίζει να σχηματίζεται και η περιοχή είναι κόκκινη.

2.      Σχηματισμός φουσκάλας. Διαρκεί 2 ημέρες. Μπορεί να δημιουργηθεί συσσωμάτωμα μικρών φουσκάλων. Αίσθημα καύσου στην περιοχή και φαγούρα.

3.      Ελευθέρωση υγρού. Διαρκεί 1 ημέρα. Η φουσκάλα σπάει και απελευθερώνεται το περιεχόμενο υγρό που περιλαμβάνει εκατομμύρια ιού. Σε αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά εύκολο να μεταδοθεί ο ιός.

4.      Η περιοχή ξηραίνεται σιγά-σιγά και μπορεί να σκάσει το δέρμα και να προκληθεί αιμορραγία. Διαρκεί 2-3 ημέρες. Ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος. Στην περιοχή υπάρχει έντονο αίσθημα καύσου και φαγούρα.

5.      Επούλωση πληγής. Διαρκεί 1-3 ημέρες.

Διάγνωση

Τις περισσότερες φορές η διάγνωση βασίζεται στη αυτοψία της περιοχής. Οι μοναδικές εξετάσεις που μπορούν να γίνουν είναι ο εντοπισμός αντισωμάτων για τον συγκεκριμένο ιό.

Θεραπεία

Θεραπευτικά σχήματα δεν υπάρχουν για την αντιμετώπιση του επιχείλιου έρπητα. Η αντιμετώπιση τις περισσότερες φορές είναι συμπτωματική και στόχο έχει να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων και να επιταχύνει την επούλωση

·         Τοπικές αναισθητικές κρέμες. Περιέχουν λιδοκαίνη[1], βενζοκαίνη ή τετρακαίνη και προκαλώντας τοπική αναισθησία μειώνουν το αίσθημα καύσου και τη φαγούρα στην περιοχή.

·         Ενυδατικές κρέμες. Η αποφυγή της αφυδάτωσης της περιοχής μειώνει την πιθανότητα να σκάσει το δέρμα και να προκληθεί αιμορραγία. Επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν προϊόντα ενυδάτωσης χειλιών με δείκτη προστασίας από τον ήλιο.

·         Παυσίπονα. Αν ο πόνος στην περιοχή είναι τόσο έντονος ώστε να μην είναι αποτελεσματικές οι τοπικές κρέπες, τότε είναι απαραίτητα η λήψη παυσίπονου από το στόμα. Ιβουπροφαίνη[2] και ναπροξένη[3] μπορούν να είναι αποτελεσματικές. ΠΡΟΣΟΧΉ! Μην χρησιμοποιείται κρέμες υδροκορτιζόνης στην περιοχή! Καθυστερεί πολύ η επούλωση.

·         Κρέμα ασυκλοβίρης ή πενσικλοβίρη[4]. Και οι δύο αφορούν αντιιικούς παράγοντες που επιταχύνουν την επούλωση και μειώνουν την ένταση των συμπτωμάτων. Η κρέμα ασυκλοβίρης χορηγείται πέντε φορές την ημέρα για 4 ημέρες, ενώ η αντίστοιχη με πενσικλοβίρη κάθε 2 ώρες και για 4 ημέρες.

·         Σε περίπτωση εκτεταμένου έρπη (στόμα, μάγουλα κτλ.) χορηγείται θεραπεία από το στόμα (ασυκλοβίρη)

Πρόληψη

·         Αποφυγή χρήσης αντικειμένων που έρχονται σε επαφή με τα χείλη. Ειδικά όταν αυτά τα αντικείμενα ανήκουν σε άτομα με επιχείλιο έρπη.

·         Αποφύγετε να φιλήσετε άτομα με επιχείλιο έρπη.

·         Άτομα που στο παρελθόν εμφάνισαν επιχείλιο έρπη πρέπει να πλένουν πολύ καλά τα χέρια τους και κυρίως αφού ακουμπήσουν το πρόσωπό τους.

Ζητήστε τη βοήθεια του γιατρού σας!

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο επιχείλιος έρπης δε χρήζει ιατρικής φροντίδας. Υπάρχουν όμως κάποιες άλλες που η σοβαρότητα τους επιβάλλει την ιατρική παρακολούθηση.

Τέτοιες είναι:

1.      Όταν ο έρπης δεν περιοριστεί στα χείλη αλλά προσβάλει και άλλες περιοχές όπως τη μύτη και τα μάτια. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στα μάτια διότι μπορεί να προκληθεί ακόμα τύφλωση.

2.      Άτομα με πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν άτομα που ακολουθούν κάποια θεραπεία ανοσοκαταστολής, άτομα κάνουν χημειοθεραπεία και όσοι πάσχουν από AIDS.

Σημεία προσοχής!

·         Ο έρπης μπορεί να μεταδοθεί από ένα σημείο του σώματος σε άλλο. Για παράδειγμα αν κάποιος έχει επιχείλιο έρπη και τον ακουμπάει, είναι πολύ πιθανόν να εμφανίσει έρπη και στα δάχτυλα. Οι πιθανότητες αυξάνονται όταν ο επιχείλιος έρπης βρίσκεται στο στάδιο όπου απελευθερώνεται το υδατώδες υγρό.

·         Δεν υπάρχει θεραπεία για τον επιχείλιο έρπη!! Άτομα που θα εμφανίσουν έστω και μία φορά επιχείλιο έρπη θα είναι φορείς του ιού ακόμα και αν δεν νοσήσουν ποτέ ξανά! Ο ιός είναι αποθηκευμένος στα νευρικά κύτταρα.

Διαδικτυακή Έρευνα

Λυχναρόπουλος Κωνσταντίνος

Πηγές

Europa health

phargas.gr

kosmaser.pblogs.gr

vian.gr

anaesthesiology.gr

syntagologio.gr

---

[1] Lidocaine (see Lignocaine) Λιδοκαΐνη (ξυλοκαΐνη) : Τα ενέσιμα τοπικά αναισθητικά επιτρέπονται κάτω από τις εξής συνθήκες: Α) η βουπιβακαΐνη (bupivacaine), η λιδοκαΐνη (lidocaine), η μεπιβακαΐνη (mepivacain), η προκαΐνη (procaine) και οι σχετικές ουσίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αλλά όχι η κοκαΐνη. Αγγειοσυσταλτικοί παράγοντες μπορούν να χορηγηθούν μαζί με τοπικά αναισθητικά. Β) μπορούν να χορηγηθούν ενέσιμες μορφές μόνο τοπικά ή ενδο-αρθρικά. Γ) μόνο όταν αιτιολογούνται ιατρικώς Αν καθορίζεται από τους κανόνες της αρμόδιας αρχής, η συνταγή της χορήγησης μπορεί να κριθεί απαραίτητη.

[2] H ιβουπροφαίνη είναι ένα αντιφλεγμονώδες αναλγητικό που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το οδοντικό άλγος. Η υψηλή αποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με την χαμηλή συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών, κάνει την ιβουπροφαίνη ένα αποτελεσματικό αντιπυρετικό με γρήγορη έναρξη δράσης και παυσίπονο εκλογής στην πρωτοπαθή δυσμηνόρροια. Η συνολική ανεκτικότητα της ιβουπροφαίνης ήταν ισοδύναμη της παρακεταμόλης και καλύτερη από εκείνη της ασπιρίνης.

[3] Ελβετοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ναπροξένη φαίνεται να αποτελεί την πιο ασφαλή επιλογή για τα άτομα με οστεο-αρθρίτιδα,μια μάστιγα της σύγχρονης εποχής, με όλο και περισσότερα θύματα, σε μικρές μάλιστα ηλικίες, λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τον κίνδυνο προβλημάτων στο στομάχι που εγκυμονεί,λογω της αναστολής έκκρισης της φυσικής δισανθρακικής σόδας, στο στομάχι μας.

[4] Στα μολυσμένα κύτταρα, η πενσικλοβίρη μετατρέπεται ταχέως μέσω της ιικής θυμιδίνης κινάσης σε μονοφωσφορική πενσικλοβίρη η οποία, στη συνέχεια, μετατρέπεται σε τριφωσφορική πενσικλοβίρη μέσω των κυτταρικών κινασών. Η τριφωσφορική πενσικλοβίρη είναι παρόμοια με την τριφωσφορική δεοξυγουανοσίνη (dGTP) η οποία αποτελεί συστατικό του DNA. Η ιική πολυμεράση του DNA ενσωματώνει εκ παραδρομής το νουκλεοσιδικό ανάλογο, την τριφωσφορική πενσικλοβίρη, στον αναπτυσσόμενο κλώνο του DNA αντί του dGTP, με αποτέλεσμα τον τερματισμό της αλυσίδας του ιικού DNA και τη διακοπή της αντιγραφής του ιού. Κατά συνέπεια, η πενσικλοβίρη έχει ιοστατική δράση. Η πενσικλοβίρη επιτυγχάνει τη μέγιστη συγκέντρωσή της στο πλάσμα εντός 1 ώρας από τη χορήγηση.